- intorte
- in-torquĕo, torsi, tortum, 2, v. a., to twist, turn round, turn to; to wrench, sprain (class.).I.Lit.:II.
mentum in dicendo,
to distort, Cic. de Or. 2, 66:oculos,
Verg. G. 4, 451:caulem,
Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:cum subito... procella nubibus intorsit sese,
Lucr. 6, 124:ipsi palmites intorquentur,
Plin. 17, 22, 35, § 183. —Transf.A.To brandish, hurl, or throw towards:B.hastam tergo,
to launch at its back, Verg. A. 2, 231:jaculum alicui,
to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:telum,
Verg. A. 10, 381:saxum,
Sil. 7, 623:telum in hostem,
Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —To throw into confusion:III.orationem,
Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.mores,
to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—Trop., to cast upon, throw out against:alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,
Cic. Tusc. 4, 36, 77:vocem diram,
Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:spirae modo,
Plin. 2, 25, 23, § 91:intorto circa bracchium pallio,
wound about my arm, Petr. 80:paludamentum,
wrapped round, Liv. 25, 16:angues intorti capillis Eumenidum,
entwined, Hor. C. 2, 13, 35:capilli,
curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:sonus concisus, intortus,
Plin. 10, 29, 43, § 82:noctuae intorto carmine occinunt,
App. Flor. 13:rudentes,
twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:funes,
Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:intortius,
Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.